Miło nam poinformować, że po raz kolejny Muzeum Miedzi w Legnicy uzyskało dofinansowanie w ramach programu „Ochrona zabytków archeologicznych”. Projekt pt. Czernikowice, stan. 2 oraz 4. Opracowanie i publikacja materiałów z cmentarzysk z epoki brązu i wczesnej epoki żelaza realizowany będzie w latach 2019-2020.
Jego głównym celem będzie opracowanie i opublikowanie materiałów zabytkowych z cmentarzysk w Czernikowicach, stan. 2 i 4 ( AZP 75-18, stan. 2 i 4), pow. legnicki. Omawiane cmentarzyska wpisane zostały do rejestru zabytków jako stanowiska: Czernikowice 2 (AZP 75-18, stan. 2) nr rejestru 65/85 389/Arch/68, wpis z dnia 28.08.1968; Czernikowice 4 (AZP 75-18, stan. 4), nr rejestru 66/85 404/ Arch/68, wpis z dnia 17.12.1968. W rejestrze zabytków znajduje się również cmentarzysko Czernikowice 1 (AZP 75-18, stan. 1), nr rejestru 67/85 495/Arch/68.

Mamy przyjemność poinformować, że Muzeum Miedzi w Legnicy po raz kolejny otrzymało dofinansowanie ze strony Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Przygotowany przez Dział Archeologii projekt pn. Metalurdzy znad Kaczawy - opracowanie materiałów z cmentarzyska kultury pól popielnicowych w Legnicy, stan. 3  został pozytywnie oceniony (po złożonym przez nas odwołaniu) i będzie realizowany przez Dział Archeologii naszego muzeum oraz współpracujące z nami instytucje oraz naukowców. Celem projektu jest opracowanie i opublikowanie bogatego materiału zabytkowego z jednego z największych cmentarzysk kultury pól popielnicowych w dorzeczu Kaczawy.

Mamy przyjemność poinformować, że Muzeum Miedzi wspólnie z Instytutem Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Wydziałem Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskało dofinansowanie z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na opracowanie i publikację materiałów zabytkowych ze stanowiska w Grzybianach.

Złotoryja złotem słynie. Tak jest od średniowiecza. Relikty dawnych prac górniczych związanych z uzyskiwaniem tego kruszcu były przedmiotem badań archeologicznych (prace J. Kaźmierczyka w 1973 r. i S. Firszta w 1995 r.), choć niewątpliwie bardzo wiele danych na ten temat umknęło – niestety obszar dzisiejszych przedmieść Złotoryi, w sąsiedztwie wsi Kopacz nie został objęty ochroną konserwatorską jako obszar związany z eksploatacją tego cennego kruszcu. Na podstawie analizy archiwalnych map z 1777 r. i 1843 r. można założyć, że ściśle dziś zabudowany obszar w centrum Kopacza był terenem największych prac górniczych (ryc. 1).

Krótka historia górnictwa w rejonie Miedzianki i Ciechanowic

Miedzianka, Miedziana Góra, Kupferberg im Riesengebirge, Kupferberg, Copperberge, Cuprifodina in montibus, do 1945 r. niewielkie miasteczko położone w Rudawach Janowickich.