kwiecień – sierpień 2025

Akademia Rycerska

Plastyk, medalier, rzeźbiarz. Urodził się 27 maja 1945 r. w Stryszawie (woj. małopolskie), gdzie skończył szkołę podstawową. Jego zainteresowanie sztuką zaczęło się w dzieciństwie, choć ostateczny wybór kierunku drogi twórczej przypadł na okres szkoły średniej.

Jest absolwentem Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem oraz Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu. W 1971 r. obronił dyplom pracą pt. „Pomnik Samotnego Żeglarza”. W tym samym roku wziął udział w organizowanym w Legnicy Ogólnopolskim Plenerze Młodej Rzeźby, w którym otrzymał III nagrodę. Niestety jego realizacja, mylnie zinterpretowana przez ówczesną władzę, została zniszczona. Zmuszony do wyjazdu z Wrocławia osiadł w Bytomiu, w którym spędził blisko 40 lat, zostawiając ślad swojej twórczości w przestrzeni miejskiej (m.in. Pomnik Ofiar Terroru Komunistycznego, Ściana Pamięci na cmentarzu żydowskim, renowacje detali architektonicznych secesyjnych kamienic). Kolejnym miejscem zamieszkania były Katowice, tutaj przez wiele lat spełniał się w zawodzie nauczyciela w Zespole Szkół Plastycznych. Od 2008 r. artysta żyje i tworzy w malowniczo położonej wsi Centawa (woj. opolskie).

Stanisław Pietrusa oddaje się pracy artystycznej nieprzerwanie od 70 lat. W dorobku ma udział w licznych wystawach, plenerach oraz realizacjach rzeźbiarskich, zarówno w kraju jak i za granicą. Jest laureatem prestiżowych nagród i wyróżnień. Jest także członkiem Polskiego Stowarzyszenia Sztuki Medalierskiej, uczestnikiem światowych wystaw medalierskich FIDEM (Polska, USA, Francja, Portugalia, Finlandia) autorem pomników, renowatorem detali rzeźbiarskich na obiektach zabytkowych (Poczdam, Bytom, Rybnik, Strzelce Opolskie). Jego prace znajdują się w muzeach w Polsce (Warszawa, Gliwice, Chorzów, Kluczbork, Wrocław, Zakopane), za granicą (Rawenna) oraz w prywatnych kolekcjach.
Artysta w swojej twórczości porusza tematy trudne, niejednoznaczne. Nie są mu obce wątki społeczne, historyczne oraz religijne. Cechuje go swoboda w posługiwaniu się różnymi materiałami plastycznymi, a wieloletnie doświadczenie i znakomity warsztat pozwalają z łatwością kroczyć poprzez niejednorodne style i techniki twórcze. Barbara Jonderka-Jagła, artystka, historyczka sztuki, wykładowczyni Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, pisze o Stanisławie Pietrusie:
„Pod względem formalnym prace artysty są klasyczne i delikatne, kryją w sobie specyficzną, ulotną magię, co w przypadku rzeźby wydaje się prawie niemożliwe do osiągnięcia. Cecha ta bardzo wyraźnie odróżnia twórczość Stanisława Pietrusy od dzieł innych artystów, co stawia go w panteonie rzeźbiarzy polskich XX i XXI stulecia.”

Na wystawie w Muzeum Miedzi prezentujemy rzeźby, małe formy rzeźbiarskie oraz medale, łącznie ponad 60 obiektów z wieloletniego dorobku Artysty. Po raz pierwszy zaprezentowane zostały wizerunki Henryka Pobożnego i jego żony Anny. Stanisław Pietrusa – „Sprawca dobrych dzieł” - od lat nosił się z zamiarem wyrzeźbienia postaci legnickiego księcia. Zamysł powstał jeszcze podczas studiów, kiedy mieszkał we Wrocławiu przy ulicy noszącej imię tego władcy. Rozpoczęty w 2021 r. proces beatyfikacyjny Henryka Pobożnego, spowodował, że pomysł powrócił i skłonił Artystę do jego realizacji.

Nagrody i wyróżnienia:
- III nagroda na Ogólnopolskim Plenerze Rzeźby Młodych w Legnicy (1971)
- wyróżnienie w konkursie na medal „25-lecia ZPAP Wrocław”  (1971)
- wyróżnienie w konkursie rzeźby plenerowej w Raciborzu (1978)
- Złoty Medal im. Jana Pawła II (nagroda główna) na „Biennale Dantesca” w Rawennie (1985)
- II nagroda za „Pracę Roku” Okręgu ZPAP w Katowicach (1991)
- I nagroda w konkursie na medal „ 750-lecia Chorzowa” (2007)

Kuratorka wystawy: Agata Gerłowicz