listopad 2012-marzec 2013

Miarą rangi muzeum są jego zbiory. Podstawową misją każdego muzeum jest gromadzenie, zabezpieczenie opracowywanie a na końcu tej ścieżki udostępnianie swoich kolekcji Publiczności.

Wystawa Nabytki Muzeum Miedzi w Legnicy 1992-2012 dedykowana Naszym Donatorom jest prezentacją, bardzo okrojoną ze względu na przestrzeń, zbiorów, które pozyskaliśmy w ciągu ostatnich 20 lat drogą zakupów lub darów. Przekłada się to na blisko 7 tys. pozycji inwentarzowych (liczba ta nie jest jednoznaczna z  ilością nabytych obiektów, dlatego, że częstą sytuacją jest wpisywanie pod jeden numer w księdze inwentarzowej, kilku lub nawet kilkudziesięciu zabytków  tworzących zwarty zespół).

Wystawa jest ponadto pokazem niektórych kolekcji, zapoczątkowanych w latach wcześniejszych i składa się z kilku płaszczyzn.
Pierwszą z nich tworzą obiekty odnoszące się do nazwy instytucji. Wśród nich znajdą się zarówno przedmioty oddające profil Działu Sztuki jak i Działu Historii Górnictwa i Hutnictwa Miedzi.

Dział Sztuki gromadzi głównie wyroby dawnego rzemiosła z miedzi i jej stopów ponadto  brązową rzeźbę kameralną, numizmaty, dawne i współczesne medalierstwo, miedzioryt polski i obcy, dzieła plastyczne twórców środowiska legnickiego oraz współczesne przedmioty ze srebra.

Zbiory Działu obecne są na wystawie poprzez prezentację naczyń użytkowych (kosz na zbiory, formy do pieczenia, butle, dzbany, misy, moździerz), przedmioty stanowiące wyposażenie kościołów (naczynia na kadzidło, relikwiarze, świeczniki, monstrancja, puszka na komunikanty). Bogatą kolekcję numizmatów reprezentują m.in.. brakteaty ratajskie Henryka Brodatego i jego syna Henryka Pobożnego, jednostronne monety bite w mennicach Wrocławia i Legnicy w XIII w., floren księcia legnickiego Wacława I, wybity w mennicy legnickiej ok. 1346 r., oraz dukat książąt legnicko-brzeskich Jerzego III, Ludwika IV i Chrystiana, bity w brzeskiej mennicy w 1659 r., pierwsza polska moneta miedziana Ludwika I Andegaweńskiego.

Z zasobów tego Działu pokazujemy ponadto:
1. malarstwo - dzieła anonimowych twórców obrazów na miedzi, działa  Paula Weimanna,  Edwarda Mirowskiego, Bronisława Chyły, Ewy Kołacz
2. grafikę dawną i współczesną - prace Martina Eliasa Ridingera, Krzysztofa Skórczewskiego, Eugeniusza Geta-Stankiewicza, Wojciecha Łuczaka
3. biżuterię Józefa Fajngolda oraz przedmioty ze srebra wyróżnione na Ogólnopolskich Przeglądach Form Złotniczych w  Legnicy (Agnieszka Bruzda, Joanna i TomaszJaworscy, Ewa Czarnota-Czarny i Łukasz Zaremski).
4. rzeźbę dawną (Emil Pinedo) i współczesną  (Jan Kucz, Adam Myjak, Barbara Falender, Bronisław Krzysztof, Tadeusz Ross)
Dział Historii Górnictwa i Hutnictwa Miedzi reprezentują na wystawie materiały źródłowe i ikonograficzne dotyczące technik dawnego górnictwa i hutnictwa miedzi, okazy mineralogiczne miedzi i innych kruszców, minerały występujące zarówno w naszym regionie jak i na świecie.
Cennym źródłem pozyskanym do zbiorów jest pokazany na wystawie rękopis z 1725 r. dotyczący historii Miedzianki (Kupferberg), zakupiony ze środków Fundacji ,,Polska Miedź".

Drugą płaszczyznę wystawy Nabytki... tworzą tzw. ,,legniciana". Obiekty o tak zakrojonej zarówno proweniencji jak i tematyce są gromadzone przez dwa działy muzeum: Dział Archeologii  oraz Dział Historii.

Na wystawie Dział Archeologii reprezentowany jest przez dwa zespoły obiektów pozyskanych w wyniku prac wykopaliskowych. Pierwszy to zabytki dokumentujące osiedle ludności kultury łużyckiej w Grzybianach, sprzed 3000 lat, uzupełniony o inne przedmioty z epoki brązu m.in. bransolety (naramienniki). Drugi to grupa przedmiotów pochodzących z terenu Starego Miasta w Legnicy z okresu średniowiecza (tkanina, kostka i pion do gry, naczynia drewniane, figurki ceramiczne).

Dział Historii gromadzący źródła historyczne, mapy, plany, starą i nową ikonografię, rzemiosło legnickie, fotografię artystyczną i dokumentacyjną, odnoszące się do dziejów miasta oraz obszarów, dla których Legnica była głównym ośrodkiem administracyjnym, przedstawia na wystawie zabytki ukazujące różnorodność tworzonych kolekcji.   
1. ikonografia miasta - prezentowana na wystawie m.in. przez długo uważaną za najstarszy widok miasta z XVI w., panoramę pochodzącą z atlasu: Civitates orbis terrarum, G.eorga Brauna i Fransa Hogennberga, widok Legnicy z XVIII w., której autorem jest śląski rysownik i topograf Friedrich Bernhard Werner., również widoki miasta z późniejszego okresu w tym także zbiór kart pocztowych ponadto zespół dzieł sztuki współczesnej (Elfride Springer, Wolf Röhricht, F. Dudde)
2. ikonografia bitew stoczonych pod Legnicą w  1241 r., 1634 r., 1760 r., 1813 r.
3. ikonografia Śląska - drzeworyty, staloryty, miedzioryty, litografia częstokroć powstałe w oparciu o rysunki legnickiego artysty Theodora Blätterbauera; krajobrazy Śląska, jak i widoki dworów szlachty pruskiej z wydawnictw Aleksandra Dunckera, czy Franza Schrollera
4. kartografia - na wystawie prezentowana przez zestaw map Śląska z XVII i XVIII w. oraz plany Legnicy wydane przed 1945r.
5. fotografia - dokumentacja dziewiętnastowiecznej kolekcji Aleksandra von Minutoli, zespół zdjęć z dawnych legnickich zakładów fotograficznych oraz fotografie powojennej Legnicy
6. rzemiosło - grupa obiektów pochodzących z pracowni mistrzów legnickich (złotnictwo) oraz dziewiętnastowiecznych i powojennych fabryk  
7. przedmioty pamiątkarskie i użytku codziennego składające się na obraz kultury materialnej Legnicy przed 1945 r.

kurator: Anna Kurowska-Adamowicz

Wernisaż wystawy: 16 listopada 2012r.

Fot. Dariusz Berdys