Stefan Chabrowski urodził się w 1937 roku w Częstochowie. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Malarstwa i Grafiki w pracowni profesorów Jana Świderskiego i Mieczysława Wejmana.

Od 1963 roku bierze udział w wystawach, konkursach i plenerach międzynarodowych, ogólnopolskich i okręgowych. W swoim dorobku ma ponad 50. wystaw indywidualnych w kraju, ponad 20. prezentacji indywidualnych za granicą oraz ponad 200 wystaw zbiorowych w kraju. Odbył liczne podróże artystyczne m.in. do Włoch, Niemiec, Francji i Stanów Zjednoczonych. Jest laureatem wielu nagród, m.in. otrzymał Złoty Medal „Georgius Agricola” (1988) w Lipsku; Odznakę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2009) oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010). Trzykrotnie był stypendystą Ministerstwa Kultury i Sztuki w latach 1968, 1981 i 1982. Prace artysty znajdują się w wielu prywatnych i państwowych zbiorach w Polsce i za granicą: w Austrii, Holandii, Francji, Czechach, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Kanadzie i USA.Stefan Chabrowski uprawia malarstwo sztalugowe. W swej twórczości podejmuje tradycyjne tematy malarskie: martwą naturę, portret i przede wszystkim pejzaż, który jest jego specjalnością i nieustającym źródłem fascynacji.

Twórczość tego artysty kontynuuje najlepsze tradycje polskiego malarstwa pejzażowego. W przesyconych światłem krajobrazach pobrzmiewają echa twórczości polskich pejzażystów II połowy XIX wieku. Jednak ta tradycja stanowi jedynie inspirację do własnych poszukiwań. Wykorzystując doświadczenia realizmu tworzy własną wizję przyrody, opowiada o harmonii w naturze. Nie stylizuje i nie deformuje natury, ale wchodzi w krajobraz, chłonie, a potem uwiecznia jej ulotny charakter i wyjątkowe piękno na płótnie.  

Kompozycje pejzażowe Stefana Chabrowskiego cechuje nostalgiczny, refleksyjny nastrój, wyrażający jednocześnie tęsknotę do dziewiczej natury oraz zachwyt nad jej urodą. W poszukiwaniu weny twórczej artysta wiele podróżuje. Uciekając od zgiełku rzeczywistości zapuszcza się w malownicze zakątki naszego kraju. Pokłosiem owych artystycznych wędrówek są prezentowane obrazy, opiewające uroki tych jakże malowniczych miejsc. Swoje kompozycje buduje zarówno na bazie rozległych, panoramicznych widoków, jak i wykadrowanych jego fragmentów, ukazujących pojedyncze motywy krajobrazowe. Polem penetracji artystycznej czyni urokliwe zakątki kompleksu leśnego lub też pojedyncze drzewa. Częstym obiektem studiów malarskich staje się rzeka i jej przybrzeżna roślinność, śródleśne stawy, mokradła, bagniste rozlewiska oraz jeziora. Czasem przedmiot artystycznych wzruszeń stanowią ciemne, burzowe chmury przepuszczające pierwszy błysk słońca. Zwykle są to pejzaże „czyste”, pozbawione  wszelkich śladów działalności człowieka.

Płótna Stefana Chabrowskiego przyciągają wzrok wysublimowaną, wysmakowaną paletą barw, emanując łagodnością i spokojem. Malarz preferuje szczególnie ciepłe tonacje zawężone do monochromu, zniuansowanego z dużym wyczuciem. Stosuje wyszukane i bogate gradacje  tonów pośrednich: ciepłych brązów, złocistych ugrów, oliwkowych zieleni, czy srebrzystych szarości.

Prezentowane na wystawie prace pochodzą ze zbiorów Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze oraz zbiorów Autora.

Otwarcie wystawy  22 listopada 2013 r

Fot.Ewa Berdys