Polska biżuteria II połowy XX wieku
20.05.-12.06.2011r.
Wystawa „Granice srebrnych przestrzeni” to unikatowa prezentacja prac z prywatnej kolekcji prof. Ireny Huml – naukowca, historyka sztuki, popularyzatorki i badaczki polskiego powojennego rzemiosła artystycznego oraz kolekcjonerki.
Na wystawie obecnych jest ponad 300 obiektów reprezentujących powojenną biżuterię spółdzielni rzemieślniczych (m.in. Imago Artis, Orno, Warmet, Ryt) oraz działających w tym okresie artystów-projektantów, zarówno nieżyjących już jak J. J. Zaremscy, J. Fajngold, M. Celmiński, H. Grunwald, jak i czynnych do dziś, m.in. braci Zaremskich, Z.W. Kozubskich, M. Nowaczyka, J. Byczewskiego, A. Bossa, W. Rygały.
Powstanie i kształt obecnej kolekcji jest jak zwykle splotem wielu impulsów i sytuacji zarówno o sferze emocjonalnej jak i materialnej, które zaważyły na jej charakterze i wyrazie plastycznym. Znaczenie jakie można zaś przypisać tej ekspozycji, niezależnie od często niejednoznacznej ogólnej oceny poziomu artystycznego i technicznego obiektów, polega na koncepcji ukazania rzeczywistego, a nie wykreowanego przez artystów i krytyków obrazu powojennej biżuterii ze srebra. Taką w istocie nosiły Polki przez kilka dziesięcioleci - począwszy od końca lat 40-tych XX w. do początku nowego tysiąclecia.
Zestawienie prac wykonanych przez indywidualnych twórców z przedmiotami pochodzącymi z „cepeliowskich” spółdzielni, prywatnych warsztatów rzemieślniczych, wreszcie z produkcji przemysłowych państwowej wytwórni, jest pierwszą próbą wszechstronnego ujęcia tego zjawiska w panoramicznej perspektywie lat w mikro skali.
Być może próba ta pozwoli rozszerzyć horyzonty badawcze nie tylko w kontekście sztuki i rzemiosła, ale także zwróci uwagę na pomijane dotychczas aspekty wartości w wymiarze społeczno-kulturowym, co pozwoliłoby zdefiniować istotę fenomenu odrębności stylu polskiej biżuterii drugiej poł. XX w. Jeżeli cel ten, choć w części uda się osiągnąć, wystawa spełni swoją rolę.
Irena Huml – prof. dr hab., historyk sztuki i krytyk. Autorka ok. 500 studiów, artykułów, recenzji w licznych krajowych i zagranicznych czasopismach fachowych oraz wstępów do katalogów wystaw. Autorka książek: „Polska Sztuka Stosowana XX wieku” (1978), „Współczesna Tkanina Polska” (1989), „Sztuka Przedmiotu, Przedmiot Sztuki” (2003); monografii Stowarzyszenia Warsztaty Krakowskie oraz rozdziałów w drukach zwartych. Od czasu ukończenia studiów na Uniwersytecie Warszawskim związana z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, gdzie prowadzi seminarium doktoranckie Architektury Wnętrz i Rzemiosła Artystycznego. Zajmuje się m.in. architekturą wnętrz i rzemiosłem artystycznym, sztuką dekoracyjną, ubiorem i biżuterią artystyczną. Należy do Stowarzyszenia Historyków Sztuki.
Pani Prof. Huml jest od ponad trzydziestu lat związana z Legnicą i legnickimi pokazami biżuterii artystycznej SREBRO, którym towarzyszy w różnych rolach: autorki tekstów krytycznych, jurora, konsultanta programowego, moderatora i opiekuna naukowego sesji, słowem życzliwego mentora. Za swoje zasługi dla legnickiej kultury i miasta została odznaczona najważniejszym honorowym wyróżnieniem - odznaką Zasłużony dla Legnicy.