Wystawa prezentuje zestaw 29 prac 11 artystów japońskich, z których każda, ze swą szczególną, właściwą dla faktury drewna łagodnością, niezwykle subtelnie odzwierciedla urodę japońskiego pejzażu.

O Japończykach od dawna mówi się, że posiadają umiejętność wykorzystywania technik nabytych z zagranicy do tworzenia własnych, oryginalnych produktów, czego najlepszym przykładem jest produkowanie urządzeń i robotów. Prace, które możemy oglądać na tej wystawie, zostały wykonane również nową techniką zwaną mokulito, polegającą na połączeniu metody stosowanej w tradycyjnej litografii europejskiej z oryginalną techniką nakładania na drewnianą płytę obrazu tuszem olejnym w taki sposób, aby rysunek się nie rozlewał. Twórcą tej metody jest prof. Seiji Ozaku, którego prace również prezentujemy na wystawie. Zastosowanie nowej techniki w grafice nie tylko wpłynęło niesłychanie na wzbogacenie ekspresji, ale także na uproszczenie procesu twórczego - metoda ta nie wymaga bowiem stosowania specjalnych pras - i dzięki temu sztuka ta stała się znacznie dostępniejsza.

Technika mokulito polega na nałożeniu na drewnianej płycie obrazu olejną farbą i poddaniu jej obróbce sposobem stosowanym w tradycyjnej litografii korzystającej z kamienia lub płyty aluminiowej. Płytę wykańcza się żłobiąc jej powierzchnię za pomocą dłutek podobnie, jak w przypadku zwykłego drzeworytu. W trakcie żłobienia zwilża się powierzchnię wodą i nanosi na nią warstwę olejnego tuszu. Na końcu nakłada się tusz rozpuszczalny w wodzie.

Dzieło nabiera specyficznego wyrazu zależnego od użytego gatunku drzewa, a także pory roku i pogody podczas jego tworzenia. Pragnieniem artystów jest, aby wykonane przez nich dzieło pozwalało odczuwać nawet powiew wiatru z czasów, w których żyją.


(tekst przygotowano w oparciu o informacje zawarte w katalogu do wystawy)

Otwarcie wystawy - 16.09.2005
Wystawa czynna do - 12.10.2005