4 maja- 31 sierpnia 2021

gmach główny

Prof. Andrzej Szadkowski jest uznanym artystą i pedagogiem. Dzięki jego staraniom, często marginalizowana biżuteria artystyczna stała się szerzej znaną i docenianą dziedziną sztuki. W konsekwencji na łódzkiej Akademii Sztuk Pięknych powstała pierwsza w Polsce Katedra Projektowania Biżuterii.

Profesor Szadkowski przez ponad 40 lat pracy pedagogicznej wykształcił wiele artystek i artystów. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych, indywidualnych, konkursach oraz sympozjach naukowych poświęconych sztuce biżuterii zarówno w kraju, jak i za granicą.
Retrospektywna wystawa Andrzej Szadkowski. Rytm twórczości 1968-2021 prezentuje kilkadziesiąt prac artysty, które powstawały w ostatnich pięciu dekadach. Układ ekspozycji przybliża metody projektowania od najprostszych po bardzo złożone – a doprowadzony do współczesności – ukazuje, jak nieoczywiste wartości preferuje dzisiaj sztuka biżuterii.
Artysta na początku twórczej drogi szukał najlepszej dla siebie formy wyrazu i odnalazł ją właśnie w biżuterii. Pierwsze projekty były związane z poznawaniem materiałów. Ich właściwe zastosowania w najprostszy sposób łączyły funkcję z formą, ale artysta nigdy nie traktował biżuterii wyłącznie jako ozdoby. Widział w niej nośnik pewnych treści i refleksji nad otaczającym światem, sztuką i estetyką, tak samo jak czynią to malarze, pisarze, muzycy czy inni twórcy.
Jednym z owoców takich rozważań jest zbiór 165 brosz pt. Art Systemy (zaprezentowanych po raz pierwszy w 2018 r. w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi). Dla każdej z nich punktem wyjścia były okrągłe, srebrne plakiety, które wypełniają tytułowe Art Systemy, czyli wykonane z papieru, graficzne eksperymenty. Każda jest inna – od spokoju bieli, przez zabawy z kolorem i fakturą, po pochłaniającą wszystko czerń.
Artysta wykorzystuje najróżniejsze materiały. Tradycyjne, szlachetne srebro, tworzywa sztuczne, metale, papier i wiele innych, ale w ostatnim czasie sięga do natury i korzysta z takich surowców jak bursztyn czy krzemień pasiasty. To nie tylko wzbogaciło jego twórczość, ale też stało się pretekstem do poszukiwania nowego spojrzenia na te materie.
Andrzej Szadkowski zawsze cenił sobie sugestie konkursów i wystawy tematyczne, jak np.: On i Ona, Biżuteria na co dzień, Z Jedwabnego My... czy niedawne: Kosmos i Skarb. Te ostatnie pozwoliły mu na zbliżenie się do sztuki konceptualnej, co świadczy o naturalnej transformacji w kierunku prostych treści i nowych abstrakcyjnych formy. O fazie tej mówi: „Najwyższą formą wyrafinowania jest dla mnie prostota i czystość koncepcji”. O swoich realizacjach mówi też: „Połączenie świata zewnętrznego (forma, kolor, tworzywo faktury, iluzje, rytm, przestrzeń) i wewnętrznego (pulsowanie natury, harmonia, komunikat, dedykacja), nierzadko w formach koncepcji artystycznych z użyciem nowych mediów – tworzy nowe, bogate wartości sztuki, w tym biżuterii artystycznej. Tak jak rzeźbiarz dba o to, gdzie staną jego rzeźby, tak i biżuteria wymaga nieprzypadkowego kontekstu w przestrzeni, wobec sylwetki, okoliczności, nastroju”.
Na wystawie związanej z Festiwalem Srebro artysta sam zadbał o odpowiednią przestrzeń i kontekst. Choć jest to prezentacja jego dorobku artystycznego, to została wzbogacona pracami jego przyjaciół, m.in. prof. Petra Skubica, Michała Fatygi, Sergiusza Kuchczyńskiego i innych. To dopełnienie pozwala jeszcze lepiej poznać twórczość prof. Szadkowskiego, pokazując nie tylko co tworzy, ale też co mu się podoba, inspiruje, jakie wartości są dla niego ważne. Dzięki temu poszerzeniu pola widzenia odbiorca może sam zobaczyć, jak ta twórczość wpisuje się w obraz współczesnej sztuki biżuterii.
Andrzej Szadkowski (ur. 4.06.1947 w Zgierzu) – prof., artysta złotnik, projektant, promotor i pedagog. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Łodzi (1972). Zatrudniony w macierzystej uczelni, od 1989 kierownik Pracowni Projektowania Biżuterii na Wydziale Wzornictwa, w 2002 utworzył Katedrę Biżuterii. W roku 1995 odebrał profesurę z rąk prezydenta Lecha Wałęsy – był to pierwszy w Polsce tytuł profesora w specjalności projektowanie biżuterii. W latach 2005-12 prorektor ds. nauki ASP w Łodzi, w latach 2015-20 profesor zwyczajny Politechniki Łódzkiej. Juror międzynarodowych konkursów biżuterii; członek Międzynarodowych Stowarzyszeń Twórców; członek Zespołów Eksperckich Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Odznaczony Medalem Międzynarodowe Stowarzyszenia Bursztynników oraz Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011), Zasłużony Kulturze Polskiej (2012) Złoty Medal Gloria Artis (2018), a także nominowany do Nagrody im. Prof. A. Gieysztora (2014). Autor 11 wystaw indywidualnych i ponad 200 wystaw zbiorowych; uczestnik wielu krajowych i pięciu sympozjów zagranicznych. Jego prace znajdują się w 11 muzeach w kraju i za granicą.

Wystawa zrealizowana w ramach Legnickiego Festiwalu SREBRO 2021
Organizacja: Galeria Sztuki w Legnicy we współpracy z Muzeum Miedzi
Kuratorka: Justyna Teodorczyk